Marcin Muzykiewicz Śpiew nie tylko umuzykalnia dzieci, ale pełni w ich życiu wiele dodatkowych funkcji. Należą do nich m.in. usprawnianie komunikacji i koncentracji uwagi, uczenie się, ekspresja (jako wyrazisty sposób wyrażania uczuć, przeżyć lub myśli), rozwój wyobraźni, odkrywanie potencjału dziecka. Śpiewanie wpływa na rozładowanie emocji, poprawę nastroju, budowanie poczucia bezpieczeństwa i odwagi w wyrażaniu siebie. Dzieci, które śpiewają są pogodne, spokojniejsze i odważniejsze. Maluchy doświadczając świata muzyki poznają co to rytm, tempo, harmonia, melodia i barwa. Wychowanie muzyczne rozszerza postrzeganie i znajomość świata – teksty piosenek niejednokrotnie opowiadają o przyrodzie, zwierzętach, zawodach, historii, innych kulturach. Dziecko zwykle w sposób naturalny łączy śpiew z ruchem podkreślając rytm zawarty w piosence – prowadzi to do usprawnienia ciała i kształtowania prawidłowej postawy.
Śpiew wpływa przede wszystkim na rozwój mowy. Literacka strona piosenki w atrakcyjny sposób rozwija i poszerza słownictwo, a nauka słów piosenki (często poprzez wielokrotne powtarzanie) stwarza możliwość wprowadzania ćwiczeń kształtujących prawidłową wymowę oraz ćwiczenie pamięci. Śpiewanie piosenek wpływa również na rozwój aparatu głosowego i oddechowego (wykonanie piosenki z prawidłowymi oddechami jest świetnym ćwiczeniem dotleniającym organizm). Sam rytm piosenki już stymuluje rozwój mowy, gdyż sięga do naturalnych potrzeb dziecka, związanych z rytmem fizjologicznym organizmu. W śpiewaniu ważny jest także udział dorosłych (rodziców, babci, dziadka). Śpiewanie z bliskimi dorosłymi uatrakcyjnia bowiem tę formę komunikacji – mobilizując dziecko do podejmowania prób. Ponadto wspólny śpiew pogłębia związek emocjonalny dziecka z rodzicem. Dlatego też zachęcam wszystkich gorąco do śpiewania ze swoimi pociechami.
Oto kilka prostych ćwiczeń, które uatrakcyjnią wspólne śpiewanie:
– łączymy śpiew z ruchem, m.in. klaszczemy w rym muzyki (w przypadku dzieci młodszych klaszczemy ich rączkami), wystukujemy rytm np. na klockach;
– chodzimy w rytm piosenki i naśladujemy to, co słyszymy w treści (np. dźwigamy to, co jest ciężkie; udajemy samolot, muchę, pszczołę; chodzimy jak bocian z wysoko unoszonymi nogami; udajemy ciuchcię z wagonikiem),
– piosenki warto także połączyć z zabawą plastyczną (np. po usłyszeniu piosenki dziecko rysuje odpowiedni do jej treści obrazek),
– po wspólnym śpiewaniu zachęcamy dziecko do samodzielnego muzykowania za pomocą instrumentów muzycznych np. bębenków czy cymbałków; można także z dzieckiem wspólnie wykonać instrument muzyczny, np. grzechotkę z kaszy czy ryżu, marakasy;
Muzyka i śpiew wytwarzają energię będącą motorem rozwoju mowy i komunikacji, a także rozwoju emocjonalnego i psychofizycznego naszych maluchów. Dlatego warto śpiewać z dziećmi!
Jak włączyć śpiew do terapii logopedycznej? Najlepiej poprzez zabawy logorytmiczne! Niezastąpiona jest w tym mgr Natalia Chruściel-Janas (Logonisza), której szkolenie i scenariusze z zajęć logorytmicznych cieszą się dużą popularnością! Wejdź w zakładkę SZKOLENIA i sprawdź, czy w niedługim czasie nie odbędzie się ono w naszej Przestrzeni!
Opracowała:
Anna Ziółkowska – pedagog, logopeda;
https://www.facebook.com/terapeutis.neurologopeda.lubin
Źródło:
G. Demel, Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2010;
A. Szymajda, Doświadczanie muzyki w muzykoterapii, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, Wrocław 2011;
